Hormoontherapie als optie bij de behandeling van menopauze.

Vrouwen die tijdens de menopauze last hebben van opvliegers en nachtelijk zweten, kunnen mogelijks hun toevlucht zoeken in een behandeling die vroeger als te gevaarlijk werd bestempeld.

Uit het artikel van Thompson gepubliceerd in de Healthday News* blijkt dat hormoonsubstitutietherapie om de symptomen van de menopauze te behandelen, het risico op vroegtijdig overlijden niet vergroot, noch over het algemeen noch door kanker.

De onderzoekers stelden vast dat vrouwen die gemiddeld zeven jaar lang oestrogenen hadden genomen of gemiddeld vijf jaar lang een combinatie van oestrogenen en progesteron, na 18 jaar geen hoger risico hadden om te overlijden dan vrouwen die een placebo hadden genomen.

Het hoofd van de dienst Preventieve Geneeskunde van het Amerikaanse ziekenhuis Brigham and Women’s Hospital in Boston, dr. JoAnn Manson, leidde het onderzoek. Volgens haar toont de klinische studie aan dat hinderlijke opvliegers, nachtelijk zweten en andere menopauzale klachten die de levenskwaliteit negatief beïnvloeden, behandeld kunnen worden met hormoontherapie.

Deze recente bevindingen uit Women’s Health Initiative (WHI), het project waaronder de klinische studies vallen, nuanceren de bevindingen uit 2002 van hetzelfde project. Dat stelt dr. Len Lichtenfeld, medische adjunct-directeur van de American Cancer Society.

Volgens Lichtenfeld bleek uit het verslag van 2002 dat hormoonsubstitutietherapie het risico op borstkanker en een beroerte verhoogt. Als gevolg daarvan weigerden veel dokters om nog hormoontherapie voor te schrijven om menopauzale klachten te behandelen.

De nieuwe resultaten tonen echter aan dat de kans om te sterven niet groter is na hormoonsubstitutietherapie, zelfs niet als de therapie een hoger risico op andere gezondheidsproblemen met zich meebrengt. Dat stelt Lichtenfeld.

De North American Menopause Society definieert de menopauze als de laatste menstruatie van de vrouw, die zich gemiddeld gezien voordoet op 51-jarige leeftijd. Door dit natuurlijke proces neemt de hoeveelheid oestrogeen en andere hormonen af in het lichaam, en dat kan bij sommige vrouwen voor ongemakken zorgen.
 

Manson stelt dat oestrogenen voorgeschreven kunnen worden aan vrouwen die een hysterectomie achter de rug hebben. Andere vrouwen - met baarmoeder - krijgen daarnaast progesteron toegediend om hen te beschermen tegen het hoger risico op baarmoederkanker dat veroorzaakt wordt door een oestrogeenbehandeling.

Tijdens de WHI-studie werden meer dan 27.000 vrouwen opgevolgd die tussen 1993 en 1998 ofwel hormoonsubstitutietherapie volgden, ofwel een placebo kregen toegediend. De gemiddelde leeftijd van de vrouwen was 63 jaar.

Na het beëindigen van de therapie werden de vrouwen nog 10 tot 12 jaar opgevolgd. De onderzoekers konden daarna geen positief of negatief verband leggen tussen het sterftecijfer en een oestrogeenbehandeling, of een behandeling met oestrogenen en progesteron gecombineerd.

Volgens Manson is het inzicht dat er algemeen gezien geen impact is op het sterftecijfer veel belangrijker dan de vaststellingen rond het sterftecijfer als gevolg van kanker of hartziekten.

‘Bij het testen van een geneesmiddel met een complex geheel van voordelen en risicofactoren, is het de sterftekans in het algemeen of de totale sterfte die ertoe doet als je wilt beoordelen of het geneesmiddel leidt tot ernstige of levensbedreigende bijwerkingen of niet’, aldus Manson.

‘Uit ons onderzoek bleek dat hormoontherapie geen invloed heeft op de meeste andere kankersoorten, waardoor algemeen gezien het effect van hormonen op kankersterfte neutraal blijft.’

‘Uit deze studie volgt niet dat een vrouw zomaar met hormoontherapie kan beginnen en daar voor de rest van haar leven mee kan doorgaan,’ merkte Lichtenfeld op. De deelnemers aan het onderzoek ‘kregen maar een beperkte periode hormonen toegediend om de directe symptomen van de menopauze te behandelen'.

Daar voegde Manson aan toe dat er enkel oestrogenen en progesteron in pilvorm werden gegeven, omdat de hormonen toen enkel in die vorm beschikbaar waren. Ondertussen hebben vrouwen toegang tot hormonen die via de huid worden opgenomen met een pleister, gel of spray en ze kunnen lagere doses toegediend krijgen dan tijdens de WHI-studie.

De resultaten van de studie werden gepubliceerd in Journal of the American Medical Association.

*Dit is een artikel van webmd.com, dat op 12 september 2017 in HealthDay News verschenen is.

KEDP/DADIMU-NL, date of creation 02/2020, Gedeon Richter.